Δευτέρα 28 Ιουλίου 2014

Welcome - 2009




ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΕΣ:
Vincent Lindon
, Firat Ayverdi,
 Audrey Dana
 

ΣΚΗΝΟΘΕΤΗΣ:
Philippe Lioret

ΔΙΑΡΚΕΙΑ: 110 λεπτά



Βρισκόμαστε στη γαλλική πόλη Calais, το βορειότερο σημείο της χώρας, που 22 μόνο μίλια νερού τη χωρίζουν από την Αγγλία. Η πόλη αυτή αποτελεί ένα πολύ ευαίσθητο σημείο καθότι ένας μεγάλος όγκος παράνομων μεταναστών 'περιμένει τη σειρά του' να περάσει λαθραία στη Μεγάλη Βρετανία ελπίζοντας πάντα για ένα καλύτερο μέλλον στην απέναντι όχθη της Μάγχης. 

Ένας από αυτούς είναι και ο 17χρονος Κούρδος Bilal (Firat Ayverdi) που περπάτησε 4.000 χιλιόμετρα, περνώντας από τη Μέση Ανατολή και την Ευρώπη με σκοπό να περάσει στην Αγγλία για να συναντήσει την αγαπημένη του Mina (Derya Ayverdi), διαδικασία που στα εφηβικά του μάτια φαντάζει εύκολη. Όταν όμως θα προσπαθήσει να περάσει παράνομα στη Βρετανία πληρώνοντας 500 ευρώ σε κάποιο δουλέμπορο, τα όνειρά του τερματίζονται απότομα.


Ο Bilal αν και έρχεται αντιμέτωπος με τη γαλλική γραφειοκρατία και δικαιοσύνη δε το βάζει κάτω... Αγναντεύοντας τη Μάγχη συνειδητοποιεί ότι οι ακτές τις Βρετανίας είναι τόσο κοντά που καταπιάνεται μένα νέο σχέδιο... να τη διασχίσει κολυμπώντας. 


Αρχίζει τότε να συχνάζει στο τοπικό κολυμβητήριο της πόλης, για να προπονηθεί, όπου συναντά και αποκτά φιλικές σχέσεις με τον 40άρη Simon (Vincent Lindon), πρωταθλητή και προπονητή στο κολυμβητήριο, ο οποίος βιώνοντας τη δική του μοναξιά λόγω του πρόσφατου διαζυγίου του με τη Marion (Audrey Dana) συγκινείται από τον πόθο του νεαρού παιδιού να ανταμώσει τον έρωτά του και αποφασίζει να τον βοηθήσει. Καθημερινά λοιπόν τον προπονεί αψηφώντας το νόμο και βάζοντας έτσι σε κίνδυνο την κοινωνική του θέση.

Πέμπτη 17 Ιουλίου 2014

Μandariniid, 2013, 87΄







 
Τα "Μανταρίνια" είναι μια συγκλονιστι­κή ται­νί­α α­πό την Γε­ωρ­γί­α, μια ι­στο­ρί­α για την πα­ρά­νοι­α του πο­λέ­μου και την συγ­χώ­ρε­ση. Η ται­νί­α του Zaza Urushadze, που έ­γρα­ψε και το σε­νά­ριο, πή­ρε 9 βρα­βεί­α σε δι­ά­φο­ρα φε­στι­βάλ.

Κα­τά την διά­ρκεια του πο­λέ­μου Αμ­πχα­ζί­ας - Γε­ωρ­γί­ας το 1992, σε έ­να εγ­κα­τα­λε­λει­μέ­νο χω­ριό, δύ­ο Ε­σθο­νοί,  ο  η­λι­κι­ω­μέ­νος μα­ραγ­κός Ivo και ο γεί­το­νάς του Markus, οι μό­νοι που δεν έ­φυ­γαν, πε­ρι­μέ­νουν να μα­ζέ­ψουν την συγ­κο­μι­δή των μαν­τα­ρι­νι­ών. Σε μια μά­χη που θα γί­νει κον­τά στα πε­ρι­βό­λια τους, θα α­πο­μεί­νουν τραυ­μα­τι­σμέ­νοι έ­νας Γε­ωρ­για­νός και έ­νας Τσε­τσέ­νος μι­σθο­φό­ρος. Ο Ivo θα πά­ρει στο σπί­τι του τους δύ­ο λα­βω­μέ­νους θα­νά­σι­μους ε­χθρούς και θα τους ζη­τή­σει να μην πει­ρά­ξει ο έ­νας τον άλ­λον μέ­χρι να γι­α­τρευ­τούν και να φύ­γουν α­πό ε­κεί.





Θα μπο­ρού­σα­με να μι­λή­σου­με και για έ­να ψυ­χο­λο­γι­κό θρί­λερ, α­φού η έν­τα­ση με­τα­ξύ των πρω­τα­γω­νι­στών, αλ­λά και η α­γω­νί­α για τον πό­λε­μο που πλη­σιά­ζει στα πε­ρι­βό­λια των μαν­τα­ρι­νι­ών κα­ρα­δο­κεί σε ό­λη την διά­ρκεια της ται­νί­ας. Κυ­ρί­ως, ό­μως έ­χου­με να κά­νου­με με μια αν­τι­πο­λε­μι­κή ται­νί­α, ό­που η αν­θρω­πιά, η συμ­φι­λί­ω­ση και η συγ­χώ­ρε­ση πα­λεύ­ουν με το φυ­λε­τι­κό μί­σος, την εκ­δί­κη­ση και τον θά­να­το.



Τετάρτη 16 Ιουλίου 2014

Διασταυρούμενες ζωές (Krugovi), 112’, 2013





 
Έ­τος πα­ρα­γω­γής: 2013. Η ται­νί­α έ­χει πά­ρει 8 βρα­βεί­α: Bari International Film Festival,  Berlin International Film Festival, Sarajevo Film Festival, Sofia International Film Festival  ,  Sundance Film Festival, Tallinn Black Nights Film Festival,   Wiesbaden goEast, Yerevan Film Festival    


Σκη­νο­θε­σί­α, Σρντιάν Γκο­λούμ­πο­βιτς. Παί­ζουν: Νεμ­πό­ι­σα Γκλόγ­κο­βατς, Χρι­στί­να Πό­πο­βιτς, Μπό­ρις Ι­σά­κο­βιτς, Λέ­ον Λού­σεφ

Κα­τά την διά­ρκεια του πο­λέ­μου στην Βοσ­νί­α το 1993, ο Marko, έ­νας Σέρ­βος στρα­τι­ώ­της, γί­νε­ται μάρ­τυ­ρας της βί­αι­ης ε­πί­θε­σης τρι­ών συμ­πο­λε­μι­στών του ε­ναν­τί­ον ε­νός μου­σουλ­μά­νου πε­ρι­πτε­ρά. Ο Marko ε­πεμ­βαί­νει και σώ­ζει τον Haris, αλ­λά ο ί­διος ξυ­λο­κο­πεί­ται α­πό τους ε­ξα­γρι­ω­μέ­νους στρα­τι­ώ­τες.

 Δε­κα­πέν­τε χρό­νια αρ­γό­τε­ρα, οι πρω­τα­γω­νι­στές του ε­πει­σο­δί­ου ζουν τις πλη­γω­μέ­νες α­πό τον πό­λε­μο ζω­ές τους σε δι­α­φο­ρε­τι­κά μέ­ρη. Στο χω­ριό, ο πα­τέ­ρας του Marko χτί­ζει έ­να εκ­κλη­σά­κι και τό­τε εμ­φα­νί­ζε­ται ο γιος ε­νός α­πό ε­κεί­νους που ξυ­λο­κό­πη­σαν τον γιο του. Στο Βε­λι­γρά­δι έ­νας α­πό τους τρεις φο­νιά­δες χα­ρο­πα­λεύ­ει στο νο­σο­κο­μεί­ο και έ­νας φί­λος του Marko, δι­ά­ση­μος χει­ρουρ­γός πλέ­ον και αυ­τό­πτυς μάρ­τυς του εγ­κλή­μα­τος, πρέ­πει να α­πο­φα­σί­σει αν θα τον α­να­λά­βει. Κι ο μου­σουλ­μά­νος Haris, ζει στην Γερ­μα­νί­α και του δί­νε­ται μί­α μο­να­δι­κή ευ­και­ρί­α να αν­τα­πο­δώ­σει το χρέ­ος του στον σω­τή­ρα του. Ό­λα τα πρό­σω­πα θα ζή­σουν πα­ράλ­λη­λα τις συ­νέ­πει­ες ε­κεί­νου του εγ­κλή­μα­τος.

 Η­θι­κά δι­λήμ­μα­τα, προσωπική ευθύνη, μί­σος, εκ­δί­κη­ση, η έννοια του χρέους, οι ενοχές, η εκδίκηση, η συγ­χώ­ρε­ση, α­πο­τε­λούν τον καμ­βά πά­νω στον ο­ποί­ο κεν­τι­έ­ται το σε­νά­ριο αυ­τής της πο­λυ­βρα­βευ­μέ­νης Σέρ­βι­κης ται­νί­ας.

Η ται­νί­α που δεν α­να­φέ­ρε­ται στο φυ­λε­τι­κό μί­σος, αλ­λά στις συ­νέ­πει­ες που φέρ­νει η φρί­κη του πό­λε­μου στους συμ­πα­τρι­ώ­τες, βα­σί­ζε­ται σε πραγ­μα­τι­κή ι­στο­ρί­α. Γι αυ­τό και η α­τμό­σφαι­ρα, μα και ο προ­βλη­μα­τι­σμός που προ­κύ­πτει εί­ναι συγ­κλο­νι­στι­κός.





ΣΗΜΕΙΩΜΑ ΤΟΥ ΣΚΗΝΟΘΕΤΗ

Η ται­νί­α Δι­α­σταυ­ρού­με­νες Ζω­ές πραγ­μα­τεύ­ε­ται τις συ­νέ­πει­ες που μπο­ρεί να έ­χει μια η­ρω­ι­κή πρά­ξη. Μή­πως το να προ­βαί­νει κα­νείς σε μια η­ρω­ι­κή πρά­ξη δεν έ­χει κα­νέ­να νό­η­μα, ή, αν­τί­θε­τα, μπο­ρεί να προ­κα­λέ­σει μια σει­ρά η­θι­κών πρά­ξε­ων στο μέλ­λον;

Έ­χει κά­ποι­α λο­γι­κή το να εί­σαι ή­ρω­ας; 

Μή­πως το να εί­σαι ή­ρω­ας εί­ναι το ί­διο με το να εί­σαι α­νό­η­τος; 

Μή­πως μια ζω­ή που χά­νε­ται για να υ­πε­ρα­σπι­στεί μια άλ­λη αν­θρώ­πι­νη ζω­ή μοιά­ζει με μια πέ­τρα που πέ­φτει στην ά­βυσ­σο; 

Πέν­τε άν­θρω­ποι ε­πη­ρε­ά­ζον­ται α­πό έ­να τρα­γι­κό πε­ρι­στα­τι­κό. Δώ­δε­κα χρό­νια αρ­γό­τε­ρα, κα­θέ­νας τους θα πρέ­πει να αν­τι­με­τω­πί­σει το πα­ρελ­θόν, περ­νών­τας μέ­σα α­πό μί­α προ­σω­πι­κή κρί­ση. Θα κα­τα­φέ­ρουν να ξε­πε­ρά­σουν τα αι­σθή­μα­τα ε­νο­χής, α­πο­γο­ή­τευ­σης και δί­ψας για εκ­δί­κη­ση; Θα κά­νουν το σω­στό με κά­θε κό­στος; 

Οι Δι­α­σταυ­ρού­με­νες Ζω­ές εί­ναι μί­α ται­νί­α για αν­θρώ­πους των ο­ποί­ων οι ζω­ές αλ­λά­ζουν με­τά α­πό έ­να και μό­νο γε­γο­νός. Για τις σκι­ές του πα­ρελ­θόν­τος και την α­νάγ­κη να βγού­με α­πό αυ­τές. 

Η ται­νί­α εί­ναι εμ­πνευ­σμέ­νη α­πό πραγ­μα­τι­κά γε­γο­νό­τα. Ό­ταν ά­κου­σα την ι­στο­ρί­α του Σέρ­βου στρα­τι­ώ­τη που έ­σω­σε τη ζω­ή του μου­σουλ­μά­νου γεί­το­νά του κι ε­ξαι­τί­ας αυ­τής της πρά­ξης ξυ­λο­κο­πή­θη­κε μέ­χρι θα­νά­του α­πό τους Σέρ­βους συμ­πο­λε­μι­στές του, κα­τά­λα­βα ό­τι έ­πρε­πε να πα­ρου­σιά­σω αυ­τή την ι­στο­ρί­α, η ο­ποί­α εί­ναι μάλ­λον μο­να­δι­κή α­νά­με­σα στις σπά­νι­ες θε­τι­κές ι­στο­ρί­ες α­πό τον πό­λε­μο στην πρώ­ην Γι­ου­κοσ­λα­βί­α. 

Α­να­ρω­τή­θη­κα αν μί­α ζω­ή που θυ­σι­ά­ζε­ται κα­τ’ αυ­τό τον τρό­πο μπο­ρεί να πυ­ρο­δο­τή­σει θε­τι­κά α­πο­τε­λέ­σμα­τα σε άλ­λους αν­θρώ­πους. Μπο­ρεί να μας με­τα­μορ­φώ­σει σε κα­λύ­τε­ρους αν­θρώ­πους; 

Κα­τά την διά­ρκεια του πο­λέ­μου της πρώ­ην Γι­ου­κοσ­λα­βί­ας, ζού­σα στο Βε­λι­γρά­δι και σπού­δα­ζα κι­νη­μα­το­γρά­φο. Το πε­δί­ο μά­χης α­πεί­χε λι­γό­τε­ρο α­πό 100 χι­λι­ό­με­τρα α­πό ε­μέ­να και έ­νι­ω­θα α­πο­τρο­πια­σμό για τις φρι­κα­λε­ό­τη­τες που συ­νέ­βαι­ναν σε κα­θη­με­ρι­νή βά­ση, αλ­λά δεν εί­χα ού­τε το θάρ­ρος ού­τε τη δυ­να­τό­τη­τα να ε­ναν­τι­ω­θώ σ’ αυ­τή την κα­τά­στα­ση. 

Η δη­μι­ουρ­γί­α αυ­τής της ται­νί­ας α­πο­τε­λεί την προ­σω­πι­κή μου συμ­φι­λί­ω­ση με ε­κεί­να τα χρό­νια. 

Τρίτη 1 Ιουλίου 2014

Night Train to Lisbon (2013)

Είναι φορές που χρειάζεται να αποτολμήσεις μια τρέλα. Να ακολουθήσεις ένα ίχνος, να αφουγκραστείς μια διαίσθηση. Από απελπισία, από ανία, από πανικό ίσως; Δεν έχει και τόσο σημασία. Αυτό που μετρά είναι η εσωτερική ανάγκη να ακολουθήσεις μιαν άλλη διαδρομή. Η ανάγκη είναι η αιτία και η ένδειξη πως ακόμη μέσα σου τρεμοπαίζει μια ισχνή έστω φλόγα ζωής. Η αφορμή θα έρθει να σε βρει από μόνη της. Έτοιμη να γράψει το τέλος μιας διαδρομής, στην άκρη μιας γέφυρας. Εσύ, αναζητάς απλά την αλλαγή σε μια διαδρομή, που την σημάδεψε ο φόβος.
Επιβιβάζεσαι σε ένα τρένο. Σπάζεις βίαια το απόστημα της φούσκας που σε κρατά δέσμιο σε έναν μικρόκοσμο ακινησίας. Όταν οι άνθρωποι είναι σε κίνηση, παίρνουν νέα πνοή ζωής. Ακόμη κι εκείνοι που φοβούνται. Μπορούν έστω την υστάτη, να ανακαλύψουν μιαν άλλη οδό, μέσα από τα έργα και ημέρες μιας καρμικής σύνδεσης, με έναν άνθρωπο που έζησε στην άλλη όχθη της εξίσωσης. Που κυνήγησε ένα όνειρο και έπλασε έναν μύθο. Δίχως φόβο, με περίσσιο πάθος! Η Λισαβόνα δεν είναι ο προορισμός, είναι ένας φάρος που σηματοδοτεί την αρχή ενός ταξιδιού. Προσωπικού και μοναχικού. Στην άκρη της αποβάθρας δεν περιμένουν απαντήσεις μα ένας ανείπωτος πόνος, σμιλευμένος στο πεπρωμένο ανθρώπων που ένωσαν την ύπαρξη τους στην έξαψη της στιγμής. Σε ένα όνειρο, έναν έρωτα, ένα πάθος. Δόθηκαν, πόνεσαν, χάθηκαν. Δίχως φόβο κι αφορμή. Χωρίς απαντήσεις. 
Μια νύχτα, ακολουθώντας έναν φόβο, ένα ίχνος και μια διαίσθηση, επιβιβάζεσαι στο τρένο για την Λισαβόνα. Δεν έχει σημασία γιατί πηγαίνεις και αν θα γυρίσεις. Γνωρίζεις την αιτία και απλά αναζητούσες μια αφορμή. Τα υπόλοιπα είναι απλά ζωή. Έστω, μέσα από τα μάτια εκείνων που δεν φοβήθηκαν. Κι ας πόνεσαν. Στο τέλος, όλοι πονάμε...


20 χρόνια μετά «Το Σπίτι των Πνευμάτων» ο Τζέρεμι Άϊρονς συναντιέται ξανά στην μεγάλη οθόνη με τον Δανό βραβευμένο σκηνοθέτη ΜΠΙΛΙ ΟΓΚΟΥΣΤ (Πέλε, ο κατακτητής, Το σπίτι των πνευμάτων, Αντίο Μπαφάνα, Άθλιοι). Δίπλα στον Τζέρεμι Άϊρονς θα θαυμάσουμε ένα εκλεκτό καστ από σπουδαίους ηθοποιούς όπως οι Μαρτίνα Γέντεκ, Μπρούνο Γκανζ, Κρίστοφερ Λη, Σαρλότ Ράμπλινγκ, Τζακ Χιούστον, Μελανί Λοράν και Λένα Όλιν.

Το σενάριο της ταινίας είναι βασισμένο στο ομότιτλο best seller του βραβευμένου Ελβετού, ΠΑΣΚΑΛ ΜΕΡΣΙΕ, ένα από τα πιο επιτυχημένα γερμανόφωνα μυθιστορήματα, που έχει μεταφραστεί σε 15 γλώσσες και πουληθεί σε πάνω από 30 χώρες.


Λίγα λόγια για την υπόθεση της ταινίας: 

Μια γυναίκα που αποπειράται να αυτοκτονήσει ένα κρύο πρωινό στη Βέρνη, το βιβλίο ενός Πορτογάλου συγγραφέα μέσα στο παλτό της κι ένα εισιτήριο τρένου για τη Λισαβόνα κρυμμένο μέσα στις σελίδες του ανατρέπουν ολοκληρωτικά τη συμβατή καθημερινότητα του καθηγητή Λατινικών, Ράιμουντ Γκρεγκόριους (Τζέρεμι Άιρονς). Χωρίς κι ο ίδιος σχεδόν να το συνειδητοποιήσει, βρίσκεται απρόσμενα στη Λισαβόνα να αναζητά τα ίχνη ενός Πορτογάλου γιατρού και συγγραφέα, του Αμαντέου ντε Πράντο. Ακολουθώντας τα ίχνη του, ο Ράιμουντ θα ανακαλύψει ένα τραγικό ερωτικό τρίγωνο με φόντο το πιο σκοτεινό κομμάτι της σύγχρονης Πορτογαλικής ιστορίας, κατά τη δικτατορία του Αντόνιο Σαλαζάρ. Ένα μυστηριώδες πάζλ, γεμάτο πολιτική αλλά και συναισθηματική ένταση, θα παρασύρει τον Ράιμουντ σε ένα προσωπικό ταξίδι πέρα από το χρόνο, που πραγματεύεται θεμελιώδη υπαρξιακά ερωτήματα αλλά και την πραγματικότητα του έρωτα, ο οποίος μπορεί ανά πάσα στιγμή να εμφανιστεί απρόσκλητος.