Παλαιστίνη, Βέλγιο, 109'
5 βραβεία
Σκηνοθεσία: Αnnemarie Jacir
Παίζουν: Suheir Hammad, Saleh Bakri
Η Σοράγια, 28 χρονών, ζει με την οικογένειά της στο
Μπρούκλιν. Είναι Παλαιστίνιοι πρόσφυγες της εργατικής τάξης. Μια μέρα
ανακαλύπτει ότι οι οικονομίες του παππού της έχουν παγώσει στον τραπεζικό του
λογαριασμό στην Τζάφα, απ’ όπου εξορίστηκε το 1948. Η Σοράγια επιθυμεί να
επιστρέψει στην Παλαιστίνη και τελικά τα καταφέρνει, με κόστος όμως το όνειρο
αυτό να την απομακρύνει όλο και περισσότερο από την πραγματικότητα στην οποία
ζούσε μέχρι τότε. Γνωρίζει τον Εμάντ, ο οποίος, αντίθετα με την ίδια, έχει
βάλει σκοπό να φύγει για πάντα από την Παλαιστίνη. Μαζί είναι έτοιμοι να κάνουν
οτιδήποτε, ακόμη και να παρανομήσουν, έτσι ώστε να αποκτήσουν την ελευθερία
τους.
Η τρίτη και τελευταία ταινία του μικρού μας αφιερώματος στον
πόλεμο της Μέσης Ανατολής. Μία πολύ τρυφερή ματιά στο θέμα των προσφύγων από
την πρωτοεμφανιζόμενη στην διεθνή σκηνή παλαιστίνια σκηνοθέτιδα Annemarie Jacir
που απέσπασε πολύ καλές κριτικές σε πολλά διεθνή φεστιβάλ. Δεν εκβιάζει σε
κανέναν βαθμό τα συναισθήματα του θεατή και σε αρκετά σημεία γίνεται λυρική η
γραφή της. Μαζί με τους πρωταγωνιστές, επιστρέφουμε και εμείς στα μέρη τα οποία
εγκατέλειψαν ως πρόσφυγες και νιώθουμε την οδύνη του ξενιτεμού και του διωγμού,
δίχως όμως αισθήματα μίσους και εχθρότητας. Από τις λίγες παλαιστινιακές
ταινίες, χαμηλού προϋπολογισμού, που αξίζει να την απολαύσουμε.
