Συνηθίσαμε τα τελευταία χρόνια να διαλέγουμε ταινίες με βάση τα αστεράκια που βάζουν οι κριτικοί. Έτσι, πολλές φορές βρεθήκαμε στην θέση να βαρεθούμε αφόρητα από μια ταινία με πολλά αστεράκια, ή να χάσουμε μια ταινία επειδή είχε λίγα. Πολλές φορές νοιώσαμε πλήξη βλέποντας "αστεράτες" ταινίες καλλιτεχνικών αδιεξόδων, όπως επίσης είδαμε πολλά αστέρια σε βαρετές ταινίες, μόνο και μόνο επειδή είχαν "προοδευτικό" θέμα (αντιαμερικανικό, αντιπολεμικό κλπ). Η διαφορά γούστου φαίνεται καθαρά και από την διαφορά εκτίμησης μεταξύ των κριτικών γνωστού αθηναϊκού περιοδικού και των κριτικών που γράφουν οι αναγνώστες.
Αλλά και στα αστεράκια που βάζουν οι αναγνώστες τα πράγματα είναι σχετικά. Αν για παράδειγμα μια ταινία βίας έχει πολλά αστεράκια στο imdb, σημαίνει ότι άρεσε στους θιασώτες του είδους κι όχι ότι είναι απαραίτητα καλή. Ή, αν μια ταινία πάρει λίγα αστέρια, μπορεί να σημαίνει ότι αυτή που την είδαν κάτι άλλο έψαχναν και ψήφισαν αρνητικά. Οπότε;
Οπότε, η πρώτη μας συμβουλή είναι να διαμορφώνετε μόνοι σας γνώμη, μελετώντας όλες τις απόψεις. Σιγά, σιγά θα καταλάβετε ποιός κριτικός σας πάει, ανάλογα με την ιδεολογία και το γούστο του. Δυστυχώς πολλοί επηρεάζονται από τις πολιτικές τους θέσεις ή από ακραίες καλλιτεχνικές αντιλήψεις. Διαλέξτε με ποιόν συμφωνείτε και αγνοείστε τα αστεράκια. Μα πάνω απ' όλα καλλιεργείστε την αισθητική και το γούστο σας. Το σινεμά είναι τέχνη και όχι ναρκωτικό για τις μάζες. Μπορεί να αφυπνίσει, να καλλιεργήσει, να ευαισθητοποιήσει, να λειτουργεί σαν ένα παράθυρο στον κόσμο που θα μας θυμίζει ότι η πραγματικότητα εκτείνεται πέρα από τον μικρόκοσμό μας (αφού η τηλεόραση λειτουργεί αντίθετα - σαν κλειδαρότρυπα κρεβατοκάμαρας και αποχωρητηρίου).
