Risen / H Ανάσταση (2016)

Διάρκεια: 100΄

Σκηνοθεσία: Kevin Reynolds

Ηθοποιοί: Joseph Fiennes, Tom Felton, Peter Firth, María Botto, Luis Callejo, Antonio Gil, Joe Manjón, Pepe Lorente, Stewart Scudamore, Cliff Curtis.

Α. Εισαγωγή:

Παρουσιάζουμε μία πο­λύ εν­δι­α­φέ­ρου­σα ται­νί­α ό­χι τό­σο για την καλ­λι­τε­χνι­κή της α­ξί­α, πα­ρ' ό­τι εί­ναι άρ­τια πα­ρα­γω­γή και κα­λά σκη­νο­θε­τη­μέ­νη α­πό έ­ναν τα­λαν­τού­χο σκη­νο­θέ­τη (Κevin Reynolds: Υδάτινος Κόσμος, Ρομπέν των Δασών, Κόμης Μονταχρήστος, Το κτήνος του πολέμου), ό­σο για να μοι­ρα­στού­με έ­να προ­βλη­μα­τι­σμό πά­νω στην αν­θρώ­πι­νη φύ­ση του Χρι­στού κα­θώς πε­θαί­νει στον σταυ­ρό και στο πως ή­ταν οι Α­πό­στο­λοι, ι­δί­ως με­τά τον συγ­κλο­νι­σμό που υ­πέ­στη­σαν αν­τι­κρί­ζον­τας τον Α­να­στη­μέ­νο Ι­η­σού.

Με ό­χη­μα την φαν­τα­στι­κή ι­στο­ρί­α ε­νός Ρω­μαί­ου Χι­λί­αρ­χου που πα­ρα­κο­λου­θεί τα γε­γο­νό­τα α­πό την Σταύ­ρω­ση και με­τά, έ­χου­με την ευ­και­ρί­α να συμ­με­τά­σχου­με κι ε­μείς στα γε­γο­νό­τα της Θεί­ας Οι­κο­νο­μί­ας που α­κού­με στα ε­ω­θι­νά Ευ­αγ­γέ­λια.

Έ­χον­τας συ­νη­θί­σει να α­κού­με για τον Κύ­ριο και τους Α­πο­στό­λους στο Να­ό μέ­σα α­πό την α­νά­γνω­ση των ευ­αγ­γε­λί­ων, τα κη­ρύγ­μα­τα και τις ο­μι­λί­ες, πολ­λές φο­ρές λη­σμο­νού­με πως κα­τά την μί­α Του φύ­ση, ο Χρι­στός ή­ταν άν­θρω­πος, α­να­μάρ­τη­τος, αλ­λά άν­θρω­πος ό­πως κι ε­μείς, ο ο­ποί­ος εί­χε τα λε­γό­με­να α­δι­ά­βλη­τα πά­θη, δη­λα­δή ό­σα δεν ε­ξαρ­τών­ται α­πό τη θέ­λη­ση μας πλην ό­μως ει­σήλ­θαν με­τά την πα­ρά­βα­ση στη ζω­ή του αν­θρώ­που. Ό­πως πεί­να, δί­ψα, κό­πος, πό­νος, δά­κρυ, φθο­ρά, θά­να­τος, δει­λί­α, α­γω­νί­α, ύ­πνος, α­σθέ­νεια.

Ο Χρι­στός εί­χε τα α­δι­ά­βλη­τα πά­θη για να τα α­γιά­σει και μέ­σω αυ­τών, να α­γιά­σει τον άν­θρω­πο. Τα εί­χε κα­τά πα­ρα­χώ­ρη­ση ε­πει­δή το θέ­λη­σε. Δεν υ­πέρ­κειν­ται της θε­λή­σε­ως του. Πει­νά, δι­ψά, κου­ρά­ζε­ται, πο­νά­ει, δα­κρύ­ζει, πε­θαί­νει, δει­λιά­ζει για­τί το θέ­λει. Τα α­δι­ά­βλη­τα πά­θη στο Χρι­στό εί­ναι κα­τά φύ­σιν ό­ταν πα­ρα­χω­ρεί ο ί­διος στη σάρ­κα του να τα υ­φί­στα­ται. εί­ναι ό­μως και υ­πέρ φύ­σιν δι­ό­τι δεν έ­χουν τον α­ναγ­κα­στι­κό χα­ρα­κτή­ρα που έ­χουν σε μας. Η θέ­λη­ση του Κυ­ρί­ου εί­χε το προ­βά­δι­σμα.

Πα­ράλ­λη­λα, ας στο­χα­στού­με ποι­οι ή­ταν οι Α­πό­στο­λοι πριν την Πεν­τη­κο­στή. Άν­θρω­ποι σαν κι ε­μάς, που δι­ψού­σαν για Θε­ό που α­να­ζη­τού­σαν μια πιο βα­θειά ερ­μη­νεί­α του λό­γου του Θε­ού. Εί­χαν α­δυ­να­μί­ες, ο κα­θέ­νας την δι­κή του, ό­πως κι ε­μείς. 

Βλέ­που­με τον Πέ­τρο να θυ­μώ­νει αλ­λά ταυ­τό­χρο­να να έ­χει αυ­τή την με­γά­λη α­φο­σί­ω­ση στον Χρι­στό.

Βλέ­που­με την παρ­ρη­σί­α του Βαρ­θο­λο­μαί­ου μπρο­στά στον Πι­λά­το, και σκε­φτό­μα­στε πως το ί­διο θα κά­να­με κι ε­μείς αν αν­τι­κρί­ζα­με τον σταυ­ρω­μέ­νο δά­σκα­λό μας, α­να­στη­μέ­νο και κα­τα­νο­ού­σα­με ε­πι­τέ­λους πως ή­ταν ο Μεσ­σί­ας.

Βλέ­που­με και τον Α­να­στη­μέ­νο Χρι­στό να χα­μο­γε­λά συμ­βο­λί­ζον­τας την χα­ρά της Α­να­στά­σε­ως και τους μα­θη­τές μέ­σα σε χα­ρά α­νε­κλά­λη­τη, με­γα­λύ­τε­ρη α­πό ε­κεί­νη που εί­χαν στο ό­ρος Θα­βώρ ο Ι­ω­άν­νης, ο Ι­ά­κω­βος και ο Πέ­τρος, για­τί τώ­ρα γνω­ρί­ζουν.

Τέ­λος στο πρό­σω­πο του Χι­λί­αρ­χου, ας στο­χα­στού­με πως θα ή­μα­σταν ε­μείς στην θέ­ση ενός Πατρίκιου ειδωλολάτρη, αν έ­βλε­παν τα μά­τια μας ό,τι εί­δε αυ­τός, πό­σο θα συγ­κλο­νι­ζό­μα­στε και πό­σο θα άλ­λα­ζε η ζω­ή μας.

Β: Σχετικά με την υπόθεση της ταινίας:

Έχοντας μόλις κατατροπώσει τις, υπό τις προσταγές του Βαραββά, επαναστατημένες ορδές των Ιουδαίων στις παρυφές της Ιερουσαλήμ, ο γενναίος Ρωμαίος αξιωματικός Κλάβιος θα επιστρέψει νικητής, πλην κατάκοπος στην βάση του, εκεί που τον καρτερεί μια ιδιάζουσα υπόθεση. Φοβισμένος ο Έπαρχος Πόντιος Πιλάτος, πως η σταύρωση του υποτιθέμενου βασιλέα Ιησού, θα προκαλέσει αναστάτωση στις τάξεις των ζηλωτών, θα αναθέσει στο δεξί του χέρι να προστατεύσει με στρατιωτικές δυνάμεις τον Τάφο του, υπό την απειλή της αρπαγής του σώματος του και της επίδειξης, της εξαφάνισης του, ως θαύματος...

Κι ενώ στην ορθολογική σκέψη του Κλάβιου, δεν υπάρχει το παραμικρό που θα μπορούσε να τον φοβίσει, μόλις δύο ημέρες μετά τον ενταφιασμό, το άψυχο κορμί του Ιησού, αναπάντεχα θα εξαφανιστεί από την επτασφράγιστη σπηλιά, σκορπώντας στους υποστηρικτές του ρίγη συγκίνησης για το ανεπανάληπτο συμβάν που μόλις έλαβε χώρα. Μην πιστεύοντας στιγμή πως κάτι τέτοιο είναι προϊόν ιδιαίτερων ικανοτήτων, παρά κλοπής από τους μαθητές του, ο Κλάβιος θα αρχίσει να συγκεντρώνει στοιχεία που θα τον οδηγήσουν στον εντοπισμό τόσο των μαθητών του Ιησού, όσο και του χαμένου πτώματος του εσταυρωμένου...

Στην ταινία ταξιδεύουμε σε ένα οδοιπορικό στις 40 ημέρες από την Ανάσταση του Χριστού έως την Ανάληψή Του και ακολουθούμε την πορεία αναζήτησης ενός φανατικού διώκτη του Θεανθρώπου που θέτει υπό αμφισβήτηση την ίδια του τη λογική, αρχίζοντας μέσα του να γεννιέται η πίστη και η μετάνοια…