Calvary (Γολ­γο­θάς)

 

Σκη­νο­θε­σί­α-σε­νά­ριο: John Michael McDonagh

Παί­ζουν: Brendan Gleeson, Chris O' Dowd, Kelly Reilly 

5 βρα­βεύ­σεις, 2014 -120'

Κά­ποι­ος -που ο θε­α­τής δεν βλέ­πει το πρό­σω­πό του - ε­ξο­μο­λο­γεί­ται στον Κα­θο­λι­κό ι­ε­ρέ­α π. Τζέ­ημς (Brendan Gleeson) ό­τι ό­ταν ή­ταν μι­κρός εί­χε υ­πο­στεί κα­τ' ε­ξα­κο­λού­θη­ση βια­σμό α­πό έ­ναν ι­ε­ρέ­α για πέν­τε χρό­νια και πως τώρα είναι αποφασισμένος να πάρει εκ­δί­κη­ση. «Δεν έ­χει νό­η­μα να σκο­τώ­σω έ­ναν κα­κό ι­ε­ρέ­α, θα σκο­τώ­σω ε­σέ­να ε­πει­δή εί­σαι α­θώ­ος»  λέ­ει και προαναγγέλει πως θα τον δολοφονήσει την επό­με­νη Κυ­ρια­κή, μί­α ε­βδο­μά­δα αργότερα.

Κα­τά την διά­ρκεια της ε­βδο­μά­δας ο ι­ε­ρέ­ας θα προ­σπα­θή­σει να έρ­θει σε ε­πα­φή με τους ε­νο­ρί­τες του χω­ριού. Ο θε­α­τής δι­α­πι­στώ­νει πως ο ι­ε­ρέ­ας εί­ναι όν­τως έ­νας κα­λός άν­θρω­πος που με­τά τον θά­να­το της γυ­ναί­κας του α­φι­ε­ρώ­θη­κε στην εκ­κλη­σί­α με α­γά­πη για τον συ­νάν­θρω­πο. Προ­σι­τός, πρά­ος, α­λη­θι­νός, αν­θρώ­πι­νος, προ­σπα­θεί να προ­σεγ­γί­σει τους πάν­τες με ει­λι­κρί­νεια και ευ­θύ­τη­τα και να βο­η­θή­σει, αλ­λά αν­τι­με­τω­πί­ζε­ται με ει­ρω­νί­α και κυ­νι­σμό. Η μι­κρή κοι­νό­τη­τα φαί­νε­ται να έ­χει χά­σει την πί­στη της στον Θε­ό. Αυ­τή εί­ναι η συ­νέ­πεια της σκλη­ρό­τη­τας που η Κα­θο­λι­κή εκ­κλη­σί­α στην Ιρ­λαν­δί­α -και αλ­λού- ἐ­δει­ξε στο ποί­μνιό της εξ αι­τί­ας τής α­πο­μά­κρυν­σης α­πό το ευ­αγ­γε­λι­κό κή­ρυγ­μα, με­τά το σχί­σμα. 

Ο σπου­δαί­ος πρω­τα­γω­νι­στής Brendan Gleeson λέ­ει: «Εί­ναι προ­φα­νές ό­τι η ται­νί­α εί­ναι το­πο­θε­τη­μέ­νη θε­μα­τι­κά στην Ιρ­λαν­δί­α. Το το­πί­ο και το πε­ρι­ε­χό­με­νο αν­τλούν α­πό ε­κεί. Εί­ναι μια κα­θα­ρά ιρ­λαν­δι­κή ται­νί­α, αλ­λά α­σχο­λεί­ται με οι­κου­με­νι­κά ζη­τή­μα­τα. Πι­στεύ­ω ό­τι έ­χει να κά­νει με θέ­μα­τα που εί­ναι πέ­ρα α­πό την Κα­θο­λι­κή Εκ­κλη­σί­α, α­κό­μη και α­πό ο­ποι­α­δή­πο­τε ε­πί­ση­μη θρη­σκεί­α.» 

Α­κο­λου­θών­τας την πο­ρεί­α στον δι­κό του Γολ­γο­θά, ο ι­ε­ρέ­ας θα προ­σπα­θή­σει την τε­λευ­ταί­α ε­βδο­μά­δα της ζω­ής του να βο­η­θή­σει τους συ­ναν­θρώ­πους του. Την αυ­το­κα­τα­στρο­φι­κή κό­ρη του ­που δεν βρί­σ­κει νό­η­μα στην ζω­ή,  ά­θε­ο για­τρό, τον ι­δι­ο­κτή­τη της παμπ που μι­σεί την Εκ­κλη­σί­α, τον χρεω­κο­πη­μέ­νο χρη­μα­τι­στή που δεν έ­χει κα­νέ­να νό­η­μα ζω­ής, την γυ­ναί­κα που κα­κο­ποι­εί­ται α­πό τον σύν­τρο­φό της και άλ­λους.

Εις τύ­πον Χρι­στού, ο ι­ε­ρέ­ας θα προ­χω­ρή­σει προς την σταύ­ρω­ση α­πο­κα­λύ­πτον­τας στο διά­βα του την α­μαρ­τί­α των αν­θρώ­πων και σπέρ­νον­τας το μή­νυ­μα της συγ­χώ­ρε­σης.

Ο John Michael McDonagh με μαύ­ρο χι­ού­μορ πε­ρι­γρά­φει την κυ­νι­κή ε­παρ­χια­κή κοι­νω­νί­α, την αν­θρώ­πι­νη α­στο­χί­α, την έλ­λει­ψη νο­ή­μα­τος ε­νώ συ­νά­μα κρι­τι­κά­ρει την Κα­θο­λι­κή εκ­κλη­σί­α, μέ­σα α­πό την φόρ­μα μιας κλασ­σι­κής α­στυ­νο­μι­κής α­φή­γη­σης, τύ­που Άγ­κα­θα Κρί­στι, ε­νώ η φω­το­γρα­φί­α του υ­πο­βλη­τι­κού πα­ρα­θα­λάσ­σιου Ιρ­λαν­δέ­ζι­κου το­πί­ο συμ­βάλ­λει στην δη­μι­ουρ­γί­α της δρα­μα­τι­κής α­τμό­σφαι­ρας της ται­νί­ας.