A Thousand Times Good Night (2013) - Tusen ganger god natt

A Thousand Times Good Night (2013)

 

Ο Νορ­βη­γός σκη­νο­θέ­της, σε­να­ρι­ο­γρά­φος και δι­ευ­θυν­τής φω­το­γρα­φί­ας Erik Poppe {για την υπέροχη ταινία του Troubled Water (2008), παρουσίασή μας εδώ}, ε­πι­στρέ­φει στις ο­θό­νες μας με μια συγ­κι­νη­τι­κή και α­τμο­σφαι­ρι­κή ται­νί­α που έ­χει βρα­βευ­τεί 7 φο­ρές σε δι­ά­φο­ρα φε­στι­βάλ.

Η ε­παγ­γελ­μα­τί­ας φω­το­γρά­φος Rebecca (Juliette Binoche) εί­ναι μί­α α­πό τις κα­λύ­τε­ρες πο­λε­μι­κές αν­τα­πο­κρί­τρι­ες του κό­σμου. Σε μια α­πο­στο­λή στο Αφ­γα­νι­στάν κα­θώς φω­το­γρα­φί­ζει μια γυ­ναί­κα που πη­γαί­νει σε βομ­βι­στι­κή α­πο­στο­λή αυ­το­κτο­νί­ας, θα τραυ­μα­τι­στεί σο­βα­ρά. Ε­πι­στρέ­φον­τας στην Ιρ­λαν­δί­α ό­που κα­τοι­κεί, θα α­ναγ­κα­στεί να αν­τι­με­τω­πί­σει τα προ­σω­πι­κά της προ­βλή­μα­τα.  Με τρό­πο ευ­αί­σθη­το και συ­νά­μα ρε­α­λι­στι­κό η ται­νί­α θέ­τει πολ­λά ε­ρω­τή­μα­τα:

 Πό­σο μπο­ρεί να λεί­πει μια σύ­ζυ­γος και μη­τέ­ρα δύ­ο παι­δι­ών α­πό το σπί­τι, ό­ταν μά­λι­στα οι δι­κοί της ζουν δια­ρκώς με τον φό­βο ε­νός τη­λε­φω­νή­μα­τος που θα α­ναγ­γέλ­λει τον θά­να­το του α­γα­πη­μέ­νου προ­σώ­που; Ποι­ά εί­ναι η ψυ­χι­κή σύγ­κρου­ση ε­νός ι­δε­ο­λό­γου φω­το­ρε­πόρ­τερ α­νά­με­σα στην οι­κο­γε­νεια­κή αρ­μο­νί­α και την α­νάγ­κη να κα­ταγ­γεί­λει την βαρ­βα­ρό­τη­τα του πο­λέ­μου; Πό­σο α­πο­τε­λε­σμα­τι­κή μπο­ρεί να εί­ναι μια φω­το­γρα­φί­α που πα­ρου­σιά­ζει την φρί­κη και τον πα­ρα­λο­γι­σμό του πο­λέ­μου, ώ­στε να ευ­αι­σθη­το­ποι­ή­σει τον βυ­θι­σμέ­νο στην ε­πο­χή της ει­κό­νας και της ευ­μά­ρειας δυ­τι­κό πο­λί­τη; Πό­σο εύ­κο­λο εί­ναι για κά­ποι­ον που εί­ναι ε­πι­τυ­χη­μέ­νος και πα­θι­α­σμέ­νος με την δου­λειά του να τα πα­ρα­τή­σει ό­λα και να ε­πι­στρέ­ψει σε μια ζω­ή ρου­τί­νας; Πό­σο ι­σχυ­ρό εί­ναι το "ι­ε­ρα­πο­στο­λι­κό" πνεύ­μα ε­νός ει­ρη­νι­στή δη­μο­σι­ο­γρά­φου και πό­σο πει­ρα­σμι­κά λει­τουρ­γεί το γε­γο­νός ό­τι εί­ναι ε­πι­τυ­χη­μέ­νος; 

 

 Η έμ­πνευ­ση του σκη­νο­θέ­τη για την ται­νί­α εί­ναι εν μέ­ρει αυ­το­βι­ο­γρα­φι­κή, α­φού ο ί­διος έ­χει ερ­γα­στεί ως κι­νη­μα­το­γρα­φι­στής σε πο­λε­μι­κά μέ­τω­πα: "Εμ­πνεύ­στη­κα α­πό την δι­κή μου ι­στο­ρί­α και την έ­κα­να ται­νί­α. Εί­ναι σα να έ­χει βγει α­πό το η­με­ρο­λό­γιό μου. Για αυ­τό τον λό­γο έ­δει­ξα την ται­νί­α στην κό­ρη μου και την γυ­ναί­κα μου, για να μου πουν τι έ­πρε­πε να α­φή­σω και τι να κό­ψω. Η κό­ρη μου εί­πε πως έ­νοι­ω­σε πε­ρή­φα­νη που η ι­στο­ρί­α της έ­γι­νε γνω­στή", λέ­ει ο Poppe, και συμ­πλη­ρώ­νει: " Θα ή­θε­λα ό­λοι οι πο­λε­μι­κοί φω­το­ρε­πόρ­τερς να νοι­ώ­σουν πως έ­γι­νε μί­α ται­νί­α για την ζω­ή τους και τα προ­βλή­μα­τά του­ς. Θα ή­θε­λα να γυ­ρί­σουν σπί­τι και να πουν στις οι­κο­γέ­νει­ες τους, " δεί­τε την ται­νί­α να δεί­τε τα δι­λήμ­μα­τά μου".

Μια ται­νί­α που α­ξί­ζει να δεί­τε...